Kennismaken

Geboren en getogen in Assen, als oudste kind van Gerrit-Jan Geerts en Marga Kranenborg.
Drie jaar na mij werd broer Arnold geboren. Hij overleed vlak voordat hij 26 zou worden.

Tegenwoordig nog steeds woonachtig in Assen.
Mijn levenspartner André overleed plotseling na een hersenbloeding, ik schrijf over mijn rouwproces bij
verhalen, moeder van Shardé en Cyrelle. 

 

Waarom dit vak?

Als mensen me vragen waarom ik uitvaartbegeleider ben vertel ik hen dat de rode draad in mijn leven is mensen te inspireren en stimuleren zichzelf te zijn, zodat ze zelf de regie hebben.
Dat doe ik door me onafhankelijk op te stellen waardoor elk verhaal gehoord kan worden.
Ook gedurende het proces van een uitvaart organiseren stap ik geregeld even terug om overzicht te houden en te checken of gemaakte keuzes goed voelen. Ik zet me er voor in de eigen ideeën en wensen van mensen waar te maken.
Juist in dit vak, bij een uitvaart waarbij zoveel gevoelens spelen vind ik het belangrijk samen te kijken wat echt past bij de overledene en zeker ook bij de nabestaanden. 

Ervaring

In 1995, de dag voor ik 29 werd, overleed mijn broer Arnold. Hij zou diezelfde week zelf 26 worden. Ik was volkomen in shock, bracht mijn kinderen naar de opvang maar kon niet over mijn lippen krijgen te vertellen wat er gebeurd was. Mijn ouders waren uiteraard ook compleet van de kaart en iedereen reageerde onbewust vanuit bekende patronen. Er kwam een dominee die een mening had over wat er moest gebeuren, er kwam een uitvaartverzorger die ook nog vijf andere uitvaarten moest regelen, frustraties rond allerlei andere contacten speelden op. Kortom: we werden geleefd. Een risico wat groot is in tijden van stress.
Juist daarom ook vind ik het nu zo fijn aanwezig te mogen zijn op deze momenten. Om samen stil te mogen staan bij wat echt van belang is, wat er toe doet. Om er op toe te zien dat de keuzes worden gemaakt door de naast betrokkenen. Keuzes die het verschil kunnen maken.

Lees hier het interview in de Asser Courant